opiekun
Worowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Łobez, przy linii kolejowej 202 Gdańsk-Stargard, ze stacją Worowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego
Wieś wzmiankowana w dokumentach z XVII w. jako część latyfundiów Borcków. Majątek rycerski wrócił
w ręce Borcków w XX w. i pozostawał ich własnością do 1945 r. Zachowany jest układ owalnicy z dużym,
wydłużonym, zabudowanym nawisem.
W centrum Worowa usytuowany jest kościół ryglowy, wzniesiony w 1707r. W końcu XIX w. rozbudowany
został o dwie usytuowane przeciwległe przybudówki otwarte do wnętrza świątyni. Obecnie zachowana
jest tylko jej dolna część, przykryta płaskim dachem. Kościół poświęcony w 1946r. pw. Imienia Maryi.
Przy kościele znajduje się cmentarz komunalny. Pierwsze pochówki pochodzą z początku XIX w.
Kilometr od zabudowań wsi znajduje się charakterystyczny wiadukt kolejowy. Dwuprzęsłowa budowla wzniesiona
w 1891r., nawiązuje stylem do akweduktów rzymskich.
W Worowie w latach 1945 – 1971 mieszkał rzeźbiarz ludowy Zygmunt Skrętowicz. Urodzony w 1902r.
w okolicach Tarnopola. Przed wojną z zawodu był kamieniarzem. W 1945 r. osiadł w Worowie.
W latach 70. uznawany był za jednego z najbardziej utalentowanych, wybitnych i najczęściej nagradzanych
polskich rzeźbiarzy ludowych. Miał wiele wystaw krajowych i zagranicznych. Prace Zygmunta Skrętowicza
znajdują się w polskich muzeach (Warszawa, Szczecin) i w rękach osób prywatnych.
Najbardziej znane prace autora to cykl Oświęcim, Bełżec, Potop i Bukiety.
W roku 1969 Poczta Polska wyemitowała znaczek z rzeźbą Zygmunta Skrętowicza „Kataryniarz” w serii „Ludowi twórcy”.
2,594 odwiedzin
